Myra van den Boorn – Langeweg

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Myra-768x1024.jpg

Myra bezocht mij onlangs in mijn nieuwe stulpje om haar bijdrage te leveren aan dit project. Nadat we eerst een drankje deden om te acclimatiseren vertelde ik eerst iets over mijn leven om het ijs te breken. Hierna begon Myra haar verhaal te delen:


“Ik ben in 1971 geboren in het ziekenhuis in Maastricht en getogen in Wolder bij Maastricht”. Ik kom uit een gezin met hele lieve, betrokken en zorgzame ouders. Heb een broer uit 1957 en zus uit 1959. Dus als nakomer was ik meer enig kind dan dat ik nog optrok met mijn broer en zus vanwege de generatiekloof. In 2011 is mijn vader helaas overleden, hij was mijn grote steun en toeverlaat, net als mijn moeder uiteraard. Hij droeg mij als nakomertje op handen en was heel erg trots dat ik het van ons drieën, het verste had gebracht op de carrièreladder. Mijn broer en zus waren tevreden met hetgeen zij deden.

De lagere school was voor mij een periode, waar ik geen fijne herinneringen aan heb, daar ik altijd als buitenbeentje afgeschilderd werd en vaker gepest vanwege mijn buiten de maatstaven vallende lichaamsbouw, waardoor ik er niet bij hoorde. Ik had wel een hele lieve beste vriendin, omdat zij ook buitengesloten werd hadden we veel steun aan elkaar. We hadden beiden wel meer gemeenschappelijk, zo hadden onze beide ouders een oudere leeftijd, dan de andere ouders van onze klasgenootjes en waren we beiden nakomertjes.

Op de middelbare school heb ik daarentegen een superleuke tijd mogen ervaren, waardoor ik de vervelende tijd snel achter mij kon laten. Ik kreeg leuke vriendinnen en vrienden en werd juist wel meer betrokken en niet meer buitengesloten.


Op 17-jarige leeftijd kreeg ik mijn 1e bijbaantje als vakantiewerkster bij toen nog “Zij Mode in Maastricht”. Ik startte als jonge leerling in het magazijn, maar al snel kreeg ik de functie van kassière toegewezen. Ze zagen dat ik snel en foutloos werkte, een uitstekende kwaliteit om aan de kassa te kunnen functioneren, ook ging ik in diezelfde periode op dansles in Maastricht. Hier denk ik nog altijd met veel plezier aan terug. Aangezien ik heel graag dans, gaf mij een avond dansles veel voldoening evenals de “vrij-dansavonden” op zondag. Het was toen ons avondje uit, op stap gaan was er toen nog niet echt bij.

In 1990 leerde ik mijn man kennen tijdens een stage via de MEAO, bij toen “het Annadal in Maastricht” en na het afronden van mijn studie, begon ik met mijn eerste baan in 1993 als Directiesecretaresse/Hoofd administratie bij een bedrijf in de metaalbouw sector in de Beatrixhaven, maar eind 1995 werd dit bedrijf helaas failliet verklaard, wat mij nog altijd goed is bijgebleven. Aansluitend in januari 1996 werd dit bedrijf overgenomen en groeide mega snel van 20 medewerkers naar 120 medewerkers, waardoor ik mocht doorstromen naar de functie Officemanager, deze functie was mij op het lijf geschreven ik was verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de gehele administratie. Ik heb daar tot 1998 gewerkt, aangezien er plannen waren het bedrijf te verkopen. Hier kreeg ik de bijnaam ‘de witte tornado’, vanwege mijn snelheid.

Vervolgens ging ik tot 2000 bij verschillende bedrijven aan de slag in verschillende secretariële functies van laag tot hoog, maar dit was toch niet hetgeen waar ik energie van kreeg en waar ik mijn creativiteit en passie in kwijt kon.  Ik voelde mij niet echt in mijn element en kreeg niet echt voldoening van mijn werk.
In 2002 werd onze zoon geboren en in 2004 volgde onze dochter. We hebben samen altijd een zeer hechte band gehad, maakte uitstapjes, gingen regelmatig op vakantie, genoten samen zoveel als kon. Beide kinderen zijn inmiddels 22 en 20 en zijn beiden uitwonende, wat voor ons als ouders ook weer wennen is nu het huis “leeg voelt”, maar welkom blijven ze uiteraard altijd!

In 2005 stond echter even mijn hele leven op zijn kop! We waren namelijk net terug van vakantie in Corfu-Griekenland toen ik een klein moedervlekje op mijn linker onderarm ontdekte. Ik had er niet echt last van, maar vond het toch een vreemd plekje, waardoor ik het toch liever even liet onderzoeken. In het ziekenhuis bleek echter, dat ik een melanoom had. De zwaarste vorm van huidkanker. Dit werd mij telefonisch medegedeeld.
Vragen die door mijn hoofd gingen: En nu, hoe lang heb ik nog te leven, hoe moet dit nu verder met mijn gezin?
Ik moest dit nieuws behoorlijk laten bezinken. Om een lang verhaal kort te houden, in Sittard hebben ze mij toen verder behandeld, waardoor ik uiteindelijk schoon werd verklaard, waardoor alles met een sisser uiteindelijk afliep, maar ik toch ook nu nog alert ben met de zon en moedervlekjes.

In 2000 startte ik in het ziekenhuis in Maastricht en heb ik tot 2008 gewerkt in diverse secretaressefuncties. Aangezien ik toe was aan een nieuwe uitdaging heb ik in 2008 gesolliciteerd bij toen de afdeling ICT/ID van het ziekenhuis als P&O-assistent en werd aangenomen. Als geheel nieuw team startte ik samen met de P&O adviseur en dat was een hele fijne tijd, waarin ik mij goed verder kon ontwikkelen. Ik liet mij omscholen en volgende een opleiding Personeelsmanagement en zelfs een opleiding tot Arbeidsrechtspecialist, omdat ik een echt mensen mens ben. Medewerkers en Management van onze afdeling liepen te gevraagd en ongevraagd binnen met diverse vragen over wet- en regelgeving of hulp bij andere P&O aangelegenheden en dat gaf mij veel voldoening.

Terwijl ik nog in het ziekenhuis werkte ben ik in 2016 een Franchiseonderneming gestart  ‘Cure4life Heuvelland’. Zelf was ik ook bezig gewicht te verliezen en het was mijn droom om een eigen bedrijf te starten, dus toen dit op mijn pad kwam, heb ik geen moment getwijfeld en deze kans met beide handen aangegrepen. Ik begeleide mensen met afvallen en het liep als een tierelier. Het bedrijf had ik aan huis en groeide snel uit naar 50 klanten, want wie wil er nu niet slank door het leven?
Van de 50 klanten waren er 10 succesvol, welke zich aan de voorschriften hielden en de rest had zoiets van, och ik moet toch mijn wijntje kunnen drinken, en namen het niet zo serieus of kwamen niet opdagen op de geplande afspraak. Doordat ik dit bedrijf aan huis had,  moest ik rekening houden met het rooster van mijn man en kinderen. “Je wilt niet op de weegschaal staan terwijl er iemand naar binnen komt gelopen”. Dit was dus niet praktisch,  waardoor ik na twee jaar besloot ermee te stoppen, het kostte mij meer energie dan dat het mij energie opleverde.

Maar wat dan nu? In 2018 kwam ik per toeval terecht bij een loopbaanadvies bureau in Maastricht. Er volgde diverse testen, omdat ik nog steeds een eigen bedrijf wilde, maar niet goed wist welk soort bedrijf bij mij zou passen. Er kwam uit de bus dat ik toch iets met de functie Officemanager moest gaan doen. Dit werd : Virtueel Assistent. Ik heb hiervoor een training gevolgd bij de academie voor Virtueel Professionals en ben mijn eigen bedrijf begonnen MYRA4U Virtual Business Support, als online HR- en Officeprofessional voor organisaties, Stichtingen en Verenigingen in Maastricht en Heuvelland. Dit doe ik inmiddels 8 jaar. In eerste instantie nam ik alles aan, je vind alles leuk en dacht ik moet nog groeien met mijn bedrijf. In 2022 ben ik mij meer gaan specialiseren naar HR (Human Resource) en Technisch VA (Technisch Virtual Assistent), waarbij ik ook websites bouw en/of onderhoud voor bedrijven.

In 2019 heb ik mijn volledig ontslag ingediend bij het ziekenhuis om vervolgens 100% te gaan voor mijn droom, in plaats van in twee sporen te blijven functioneren. Dit was in eerste instantie een moeilijke beslissing (je geeft voor je gevoel je zekerheid op), maar nu denk ik had ik het maar eerder gedaan. Ik heb geen minuut spijt van mijn beslissing gehad. Echter in 2020 kwam Corona, en dacht wat nu, maar doordat vanuit thuis werken steeds meer de normering werd, explodeerde mijn bedrijf. Waardoor ik o.a. werd ingehuurd door het ziekenhuis waar ik ruim 19 jaar heb gewerkt.

Als mens heb ik een kwaliteit en dat is snelheid, maar tevens mijn valkuil want ik ben ongeduldig. Verder ben ik een gezelligheidsmens, hou van lekker koken en eten, leuke dingen doen, als vrolijk positief ingestelde levensgenieter omring ik mij het liefste met positieve mensen, plan ik ook jaarlijks trainingen, retraites of andere evenementen om mijzelf te ontwikkelen binnen mijn bedrijf en is Griekenland onze favoriete vakantiebestemming.  


Voordat ik mijn bedrijf startte hebben we altijd normaal en zuinig geleefd, maar nu mijn bedrijf goed draait kunnen we ruimer leven, waardoor we meerdere keren per jaar op vakantie gaan, nog meer dagjes uit maken en ik mij zelfs een leaseauto heb kunnen aanschaffen.

Ik ben een grote fan van Michael Pilarczyk, heb meerdere boeken van hem gelezen en ben zeer onder de indruk van zijn denkwijze, uitspraken en hoe hij in het leven staat. In 2023 ben ik alleen naar zijn 3-daags evenement “Maximum Potential” in Den Bosch geweest. In 2025 ga ik wederom 3 dagen werken aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik kijk er wederom naar uit. Naast dat je hier 3 dagen werkt aan je persoonlijke ontwikkeling, handvaten krijgt om jouw mooiste leven te gaan leven, doelen te stellen voor de komende 5 of 10 jaar, werd mij hier ook duidelijk dat ik negatieve mensen uit mijn leven moet verbannen. Ik steek geen tijd en energie meer in zeurpieten of excuustruzen, leugenaars of aandachttrekkers en heb hierdoor keuzes moeten maken om sommige vrienden, familie en bekenden volledig uit mijn leven te vermijden. Als ik achteraf op mijn leven terugkijk, werd mij dit al duidelijk tijdens mijn begeleiding toen ik mijn Cure4Life-vestiging aan huis had, waarbij mensen die wilden afvallen het merendeel het niet serieus nam.

Ofschoon we wel proberen gezond te leven hebben we natuurlijk ook onze zorgen, net als iedereen dit in zijn leven heeft. Zo hebben zowel mijn moeder als mijn schoonmoeder een vorm van dementie, en dat doet ons beiden (mijn man en ik) veel verdriet. Je neemt steeds een heel klein beetje afscheid van je moeder en schoonmoeder, omdat zij de persoon niet meer zijn, die ze vroeger waren. Je kunt je verhaal niet meer bij hun kwijt, ze vergeten veel, maar onze liefde en zorgzaamheid voor hun is er niet minder om. Mijn man en ik zeggen ook vaak tegen elkaar. Onze ouders hebben vroeger voor ons gezorgd en nu zorgen wij voor hun, zo lang het kan. “We proberen tot zoveel als ons dit lukt de wereld een beetje mooier te maken”.

Myra bedankt voor je inbreng, wat mij opvalt is dat je graag menselijk contact wilt tijdens je werkzaamheden, maar nu toch vanuit elke plek op de wereld je werk kunt doen online, waarbij het menselijk contact tijdens je werk minder is.
Kortom je bent je allergie vanachter een laptop te werken overstegen met als gevolg dat je nu wel meer tijd hebt in je privéleven, meer tijd kunt doorbrengen met je partner, door nog meer te genieten samen en vaker op vakantie te gaan.
Ik zie het als een mooie persoonlijke ontwikkeling en gun je je mooiste leven.

Myra is te bereiken per e-mail : info@myra4uvirtualbusinesssupport.nl of via haar website : https://www.myra4uvirtualbusinesssupport.nl/

#Hrm #HRmanager #Humanresources #virtualassistent #websitebouw #persoonlijke ontwikkeling #groei