Door mijn project Op bezoek bij, kwam ik deze keer in Bunde uit waar ik mocht luisteren naar het openhartig verhaal van Vivian Halmans.
Het was een mooie zonnige middag waardoor we op het terras van haar prachtige tuin ons gesprek gingen voeren, onder het genot van een heerlijk glas witte wijn, om het lente gevoel optimaal te beleven.
Vivian ging van start: “Ik kan natuurlijk van alles gaan vertellen over mijn leven, maar wil het toch deze keer voornamelijk gaan hebben hoe mijn leven een totaal andere wending ging krijgen toen ik 40 jaar was. Van te voren had ik een goedlopende schoonheidssalon met personeel, was getrouwd, had kinderen en ik stond vol in het leven met veel sociale contacten en het leek wel alsof ik de hele wereld aan kon en mijn leven perfect was.
.
Tot ik op gegeven moment het gevoel kreeg dat iemand mij met een hamer op mijn hoofd sloeg. Ik werd naar het ziekenhuis gebracht, waar bleek dat ik een lichte hersenbloeding had gehad. Ik had gewoon pech gehad volgens de artsen, een zwakke plek in een fietsband. En dus ging ik weer verder met het leven dat ik gewend was. Totdat ik op een middag in mijn salon in de spiegel keek en mijn gezicht scheef stond. Ik schrok wel, maar moest door met mijn klanten. Even later was alles weer normaal en ik dacht nog dat ik het mij verbeeld had. Die nacht kreeg ik mijn eerste aanval van clusterhoofdpijn. Daar bleef het niet bij en het ging al heel snel van kwaad tot veel erger. De aanvallen kwamen terug tot wel zeven keer per etmaal en hielden anderhalf uur aan. Mijn leven stond volledig op zijn kop en ik kon niets anders dan afwachten op de volgende aanval.
Het was een uitzichtloze periode leek wel, waarop mijn lichamelijke maar ook geestelijke gezondheid steeds verder afbrokkelde. Ik voelde me slachtoffer, totdat ik genoeg kreeg van mezelf en besloot een lijstje te maken met 5 punten waarvoor ik dankbaar was. Ik kwam niet veel verder dan 2 punten maar ik besloot pas te gaan slapen zodra ik de vijf punten had.
De punten waren: Kinderen, de hulp die ik kreeg, mijn ouders, het dak boven mijn hoofd en de hond die mij altijd steunde als ik een aanval had als een trouwe viervoeter.
Na een jaar onderzoeken kreeg ik een neurostimulator geïmplementeerd, een apparaatje dat je kunt vergelijken met een pacemaker maar dan voor de hersenen. Het duurde nog anderhalf jaar voordat de NS ging werken, maar toen kwam daar dat wonder, waardoor de klachten voornamelijk alleen nog maar s ‘nachts plaats vonden en werden terug gebracht naar nog maar een klein aantal aanvallen per maand.
Inmiddels was ik mijn zaak kwijt geraakt en had ik te horen gekregen dat ik ongeneeslijk ziek was en dat werken nooit meer zou lukken. Dit was een flinke klap voor mij als persoon die van te voren de hele wereld aan kon. Ik raakte alles kwijt en belande in de bijstand en moest rondkomen van 35 euro in de week met twee kinderen. Dit was niet wat ik de rest van mijn leven wilde.
Wat ik wel wilde was me nog niet duidelijk op dat moment.
Mijn vriendin vertelde mij dat ik een goed luisterend oor had en zei ga daar wat mee doen.
Ik pakte een LOI studiegids en ging alle cursussen bekijken wat mij aansprak en kwam uit op een cursus life coaching.
Om de cursus te financieren was weer een ander verhaal. Doordat ik in de uitkering zat met en stempel ongeneeslijk ziek wilde men mij dit niet vergoeden. Mijn argument, al kan ik maar een klant per maand behandelen voor 60 euro dan betaald de studie zich uiteindelijk terug en kan er op de uitkering worden gekort. Gelukkig had ik op de sociale dienst een medewerker zitten die er in mee ging en nadat ik een lange correspondentie voerde en aanhield kreeg ik uiteindelijk toch groen licht.
Op aanraden van mensen in mijn leven ging ik mijn eigen boek schrijven over mijn leven en ontwikkelde een 12 stappen methode naar een “bestemming fijn leven” (overigens ook de titel van het boek) Eenmaal klaar met mijn boek gebeurde er een wonder. Een kennis belde mij op met de mededeling dat ze een erfenis had gekregen en wilde het uitgeven van mijn boek financieren. In eerste instantie had ik er wat moeite mee, maar heb het aanbod toch aangenomen en het boek werd realiteit.
Sindsdien groeide mijn klantenkring en kreeg ik heel veel energie van het werk wat ik deed en ging mijzelf verder specialiseren in hypnotherapie en later in HSP zowel voor volwassenen als kinderen. Mijn klanten variëren in leeftijd van 4 tot 88 jaar en vind het fijn dat ik mijzelf tot hier heb ontwikkeld.
Hield ik me eerst voornamelijk bezig met het uiterlijke vertoon van mensen te verfraaien, ga ik nu een paar lagen dieper en kan er toe bijdragen dat mensen hun conflicten, trauma en angsten oplossen en daardoor een stuk beter in hun vel zitten. Kortom kunnen genieten van een FIJN LEVEN.
Als ik dan zie dat ik resultaten boek dan is dat het mooiste geschenk dat ik in mijn leven iemand mag meegeven. Hier geniet ik volop van en heb mijn eigen bestemming fijn leven bereikt. Hoop dit dan ook nog jaren te kunnen volhouden en steeds meer mensen in hun kracht te zetten.”
Nadat we nog wat ervaringen hadden uitgewisseld in een fijn gesprek en het glas wijn dat nog eens werd gevuld, hadden geledigd, ging ik mijn terug reis per trein inzetten en was dankbaar weer een fijn mens te hebben mogen ontmoeten.
Dank je voor je prachtig en krachtig verhaal met ons te delen Vivian.
Je bent een pracht mensen mens!