Met mijn project ontmoet ik mensen met elk een eigen verhaal. Dit keer belandde ik in Hilversum, nadat ik getipt was om het zeer getalenteerde wonderkind Jayden te spreken. Vanaf het treinstation werd ik opgehaald door de vader van Jayden en de Maistro himself in de bolide. Na een korte rit arriveerden we bij het gezin Ordoñez thuis.
Jayden springt even twee keer op de trampoline buiten en maakt een achterwaartse salto. Zijn pa had inmiddels de voordeur geopend en Jayden stormt meteen naar de vleugel en begint als een dolle te spelen.
Adembenemend aanschouwde ik zijn wonderbaarlijke kunstvorm, onderwijl ik kippenvel kreeg. Zelf stap ik altijd blanco in een interview. Zo ook nu, maar dat dit een bijzonder verhaal ging worden, werd mij onmiddellijk duidelijk. Na zijn formidabele optreden namen we plaats aan de eetkamer tafel met het hele gezin. Om het gesprek te beginnen nodigde ik Jayden uit om eens te gaan vertellen waarom ik getipt werd om met hem in gesprek te gaan.
“Toen ik vijf en half was speelde mijn vader een stukje van de vlooienmars op de piano. Toen ik hem zag spelen was ik onder de indruk. Wat een mooie dingetjes. Zwart, wit, als ik ze in druk komt er een toon uit en dan alles samenvoegen tot een stuk. Magisch. Mijn vader ging een potje bier drinken en ik ging achter de piano zitten en ik speelde het deuntje wat mijn vader speelde na. “Mijn vader stond meteen op en was net zo onder de indruk als jij net was”. Toen hij mij vroeg “hoe kan dat nou, je speelt beter dan ik?”. “Nou heel simpel, gewoon doen”. Ik vroeg mijn vader, hoe gaat het eigenlijk verder?, maar dat wist hij niet. Mijn vader vroeg of ik dat leuk vond en of ik daar iets mee wilde doen. Les volgen of zo? Ja dat wilde ik wel “
Vader José haakt in: ”Ja ik ging dus op zoek naar een piano leraar. Ik belde op en vertelde dat ik dacht dat mijn zoon van zes talent had en of men niet bereid was hem les te geven. Ik kreeg te horen ‘Meneer het is heel gewoon dat ouders onder de indruk zijn van hun kinderen en denken dat ze heel wat kunnen.; ‘
Jayden vervolgde het gesprek; ”Uiteindelijk kwam mijn vader in contact met Denise, die het wel met mij wilde proberen. Toen ze me hoorde spelen was ze helemaal ondersteboven en vond dat ik een supertalent was. Ik begreep dat niet zo goed. Voor mij was het toch normaal. Binnen een paar maanden speelde ik Bach en regelde Denise dat ik in Hongarije mee kon doen aan een internationaal concours in Vàc, Hongarije. Ik won daar de eerste prijs tussen mijn leeftijdsgenoten van over de hele wereld. Dit was de eerste keer in mijn hele leven dat ik de eerste prijs haalde.” We schaterden het uit van het lachen. Op je zesde levensjaar heb je ook al heel wat meegemaakt als je Jayden heet. Zijn hele leven, hij is pas zes jaar. Hilarisch!
Jayden vervolgde zijn verhaal: “Toen ben ik maar verder gegaan en nu ben ik hier met veel zwaardere stukken van Mozart en Beethoven. Over drie weken heb ik weer een volgend concours waar ik nu nog voor moet oefenen. Binnenkort ga ik een stukje spelen op een bruiloft. Ik vraag er geen geld voor anders was ik nu al biljonair.”
Moeder Elian haakt in; ”Er zijn wel heel wat mensen die wat van hem willen maar als het op betalen aan komt, dan zijn we daar toch wat voorzichtiger mee.”
Jayden grijpt in: “Nou ik wil wel mee gaan doen aan Holland got’s Talent en als ik win kan ik 50.000 euro winnen en dan koop ik een dierentuin voor reptielen en insecten. Wacht ik kom zo terug.”
Dat Jayden een brok energie is was al duidelijk tijdens het gesprek waarbij hij nauwelijks op zijn stoel kon blijven zitten en zeer waarneembaar tijdens zijn kunstje op de trampoline. Nu sprong hij op en kwam even later terug met een Baardagame op zijn arm en zette hij het dier pontificaal op de tafel tegenover mij.
Even vroeg ik mij af of ze niet bijten of plots in een sprint op me afkomen. Niets was minder waar, hij bleef rustig zitten. “Zijn ze niet mooi? Ze eten larven en torretjes, maar de torretjes vind ik zielig om te voeren, ze hebben zulke lieve oogjes.” Hij bracht hem weer terug naar zijn terrarium om het gesprek weer te vervolgen.
“Ik heb al verschillende concoursen gewonnen na mijn eerste overwinning in verschillende landen, waaronder Italië, Kroatië, Nederland, Spanje en België. Laatst in Kroatië had mijn lerares mij ingedeeld in een categorie hoger dan die van mijn leeftijd. Vanwege mijn leeftijd speel ik eigenlijk op niveau B (10 t/m 13 jaar), maar daarnaast speelde ik ook op niveau C (vanaf 14 jaar). Ik moest als eerste in niveau C spelen waar ik een score kreeg van 97 punten. Dat zorgde wel voor meer druk want toen moest ik mezelf wel bewijzen in categorie B. Daar behaalde ik 99 punten.
Tijdens een coaching sessie, als onderdeel van een masterclass, heb ik tekeningen gemaakt over hoe ik alles mee maak.
Dit is de tekening voor het optreden, dan ben ik niks en loop ik vast, daar dient dat kruis voor in de tekening.
Maar ik heb ook een Superster getekend die ik altijd gebruik voor het optreden. Ik sla dan mijn vuisten in elkaar en maak met een krachtige beweging de vorm van de ster en zeg dan ‘Lasagna’
Kijk dit is de ster.
En dan gebeurt er iets in mij, een soort vuurwerk en zodra ik de eerste stappen zet op het podium komt er iets in mij los, pats boem, waardoor ik heel groot word en heel sterk, kijk dat zie je hier.
Ooit een keer in Brussel heb ik niet gewonnen. Ik kreeg de aanmoedigingsprijs voor jong talent. Ik dacht wel altijd dat alles vanzelf ging, maar volgens mij was het een vreemde jury. Ikzelf vind de winnaar minder goed spelen dan ik, maar goed het gaf me wel een besef dat niet alles van zelf gaat. Dus nu oefen ik drie uur per dag, want ik word de beste pianist van de wereld.”
Dit was het verhaal van Jayden die het wel goed vond met het interview en hij nam weer plaats achter de vleugel. Opmerkelijk hoe geconcentreerd hij zijn aandacht erbij kan houden, zodra hij de toetsen aanraakt, in tegenstelling tot zijn stuiterbal gedrag als hij er niet achter zit.
Het gesprek ging verder met de ouders van Jayden. Vader José wist te vertellen dat het talent van Jayden wel invloed heeft op het gezinsleven. Het is toch een hele organisatie met de doordeweekse lessen en als hij op concours gaat. Hij volgt masterclasses om te groeien. Wat opmerkelijk te noemen is dat ze ooit in contact zijn gekomen met Jan Vayne en de beide heren samen achter de vleugel hebben gespeeld. José had gevraagd of Jan niet een masterclass kon geven waarop Jan wist te vertellen dat het eerder omgekeerd het geval was, en dat hij hem niks kon bijbrengen.
Dat Jayden mensen naar zich toetrekt door zijn ongekende talent blijkt dat hij bij Harrie Mens te gast is geweest en heeft opgetreden in zijn programma, hij heeft gespeeld voor Mark Rutte op zijn verjaardag twee jaar geleden en Ivo Niehe thuis bij hem op bezoek is geweest voor een interview.
Elian, de moeder van Jayden, vult het verhaal aan. Tuurlijk is het hartstikke leuk om zo’n getalenteerd kind te hebben maar we hebben ook een dochter die aandacht verdient. Als Jayden dus op concours gaat, dan zorgen we er voor dat ook Vayèn vrij heeft en dan gaan we met z’n allen. Tijdens die dagen staat ook het plezier van Vayèn centraal.
Als we Jayden bijvoorbeeld naar pianoles brengen dan neem ik de tijd om samen met mijn dochter iets te ondernemen of iets leuks te doen.
Jayden heeft extra vrijstellingen gekregen als hij op concours gaat, maar hoe dat dadelijk op de middelbare school gaat verlopen is maar de vraag. Het zal veel van hem vragen om voornamelijk thuis veel te leren. Een voordeel heeft hij wel, hij leert makkelijk en snel.
Toen ik zijn zusje vroeg hoe ze het vindt dat haar broer zo goed is, vindt ze dat wel cool. Zelf wilde ze liever zingen en paard rijden ofschoon haar absoluut gehoor en toetsaanslag nog beter was dan dat van Jayden. Dus wie weet loopt er binnenkort een paard met een zangeres door het Gooi! Als er net zo`n verborgen aanleg in haar schuil gaat. Alles is mogelijk als je maar wilt.
Zijn ouders vertelden nog dat Jayden eerst op een piano speelde maar omdat hij zo klein was hij de pedalen niet kon bedienen. Hierdoor heeft hij een methode aangeleerd zodat hij toch middels de aanslag op de toetsen tonen langer kan laten door klinken, dan andere. Later kreeg hij deze vleugel geschonken van de moeder van de bekende cabaretier Hans Teeuwen.
Nu betalen zijn ouders nog alles uit eigen zak, maar je kunt je voorstellen dat het aardig in de papieren gaat lopen met alle bijkomstigheden van masterclasses en concoursen. Ze willen zelf gewoon ouder blijven voor Jayden en hebben dan ook een manager aangesteld die de belangen voor Jay gaat behartigen. Middels het oprichten van een stichting in wording hopen ze de financiële uitgaven van het gezin te kunnen reduceren.
Jayden, ik wil je bedanken voor je tijd en voor je geweldige privé optreden, waar ik intens van ondersteboven ben geraakt. Je overtuigingskracht en je inzet is geniaal. Ik weet zeker dat we nog veel van je gaan horen zodra jij je vleugels gaat uitslaan in de wereld. Chapeau!