Ehsan Natour

Ehsan Natour
Ehsan Natour

Onlangs belde Ehsan mij op voor het maken van een afspraak en we spraken deze keer bij mij thuis af. Nadat ik een kop koffie had gemaakt en we even kort kennis hadden gemaakt met elkaar begon Ehsan te vertellen:

“Zelf ben ik van Arabisch Palestijnse afkomst in Israël geboren. Toen ik 19 was, ben ik naar Duitsland vertrokken om te gaan studeren. Er werden destijds twee mogelijkheden aangeboden. Of arts worden of advocaat, om een bepaalde status te verkrijgen. In Israël waren deze mogelijkheden niet. Ik kwam uit een groot gezin van 11 kinderen, waardoor mijn ouders financieel niet in staat waren mij deze opleiding te bekostigen. Uiteindelijk ben ik naar Duitsland vertrokken om de regie in eigen handen te nemen om de studie te volgen. Twee broers waren al daar en na mij zijn nog twee nagekomen. In Duitsland was het mogelijk om werk met studie te combineren, waardoor ik tijdens het traject geld verdiende. De studie stond hoog aangeschreven in de wereld en ik werd arts.

Ik ben begonnen in Heidelberg, een mooie stad bij Frankfurt voor de taal eigen te maken gedurende 1 jaar.  Daarna kreeg ik in Kiel een geneeskunde studieplek aangewezen.  Studie afgerond en bijna de opleiding tot neurochirurg begonnen, daar ik in het ziekenhuis op die afdeling werkzaam was.

Bijna aan het einde van de studie kwam ik tot een ander inzicht en wilde een ander vakgebied eigen maken, waardoor ik naar een andere plaats verhuisde. Zo kwam ik in Keulen terecht waar ik terecht kwam op de hartchirurgie en zo werd ik hartchirurg. Mijn specialiteit is de aorta chirurgie en hart en long steunsystemen. De hartchirurgie ontwikkelde zich zeer snel, innovatief, minder invasief. Op moment dat er een harttransplantatie plaatsvind wordt je aangesloten op een machine.. De Hart-longmachine zorgt ervoor dat de bloedsomloop blijft circuleren gedurende de periode dat het hart stil ligt en neemt de functie van het hart en longen tijdelijk over.

 Ik heb dit acht jaar als specialist gedaan toen ik bemerkte dat het gezondheidssysteem was aan veranderen. Het vervreemde steeds meer met betrekking tot  mijn wereldbeeld van medicus zijn. Er kwamen andere prioriteiten waardoor het menselijke contact naar de achtergrond verdween.  Juist dat menselijk contact vond ik altijd erg belangrijk en interessant. Het is mijn morele taak om mensen door het proces van het onbekende te begeleiden, is iets wat diep in mij geworteld zit.  Inmiddels had k wel mijn Duitse nationaliteit.


Nadien verhuisde ik naar Groningen waar ik eveneens 8 jaar werkzaam was met specialiteit aorta chirurgie, hart en long transplantaties en studentenbegeleiding deed. Vervolgens kwam ik terecht in het academische ziekenhuis  Maastricht en in het klinikum Aken waar men behoefte had aan de kwaliteiten die ik heb.

Al tijdens de opleiding viel mij op dat er weinig plek is om naar de patiënt te luisteren. Zelf hoor ik dat met enige regelmaat terug van patiënten als ik met ze praat.

Patiënten zitten vaak met vragen die niet beantwoord worden, simpelweg omdat er geen aandacht of tijd voor was. Het systeem zorgt ervoor dat we in feite worden weggeduwd van de patiënt. Ofschoon destijds was het wel humaner dan tegenwoordig, ben ik wel van mening dat het eigenlijk in de opleiding thuis hoort.  Er is behoefte in het systeem om dat patroon te doorbreken.

Dit was voor mij de aanleiding om een project te starten. Het begon met het idee om een muziekstuk te laten componeren over hoe het hart werkt. Ik luister zelf veel naar muziek en drum zelf. Als arts heb ik heel wat harten gehoord, niet alleen de pulserende werking met behulp van een stethoscoop, maar ook de verhalen van de mensen zelf.  Als ik voor en na een operatie een hart beluisterde hoorde ik andere muziek, zo ook in de gesprekken welke ik voerde met de patiënten waar ik openhartig naar luisterde als mens. Zelf leerde ik hier een patroon in te (h)erkennen.

Een van mijn patiënten was pianostemmer en hij kon vertellen hoe zijn hart voelde en reageerde op de situatie. Hoe hij zijn klachten voelde ontstaan vanuit zijn hart naar zijn linker arm naar zijn linker vingers. Voor mij was dit een teken om met hem in gesprek te gaan over mijn wens. Hij vertelde meer dan ik en uiteindelijk componeerde wij een beginstukje symfonische rock waarin het proces van de hartoperatie tot uiting kwam. Destijds leefde nog Daniël Wayenberg, een beroemd Nederlandse pianist, welke ik kende en we hebben het samen tot een benefit concert gebracht.
Dit was in de periode dat ik in Groningen woonde.

Eenmaal verhuisd naar Maastricht moest ik weer nieuwe contacten leggen om het project verder vorm te geven en kwam in contact met Jan Smeets, je kent hem vast wel als de man achter Pinkpop. Toen ik hem vertelde over mijn project was Jan sceptisch en zei; ik weet niet of mensen hier op zitten te wachten, maar zijn vrouw was meteen enthousiast. Ik werd doorverwezen naar andere mensen om het concept te bespreken en kwam terecht bij Servé Hermans. Hij stuurde mij weg met de opdracht ik wil een scenario. Zo kwam ik bij Fokke Obbema in Amsterdam terecht die zelf op zoek was naar de zin van het leven, waar hij ook een boek over schreef. Hij zei ik ben veel te druk met schrijven voor de Volkskrant maar ik heb wel iemand voor je die dat goed kan. Zo kwam ik in contact met Sabine van den Eynden, een scriptschrijfster van o.a. Goede tijden Slechte Tijden.

Nu werd ook de naam geboren van het project “Stilles Herz” (Duits voor stil hart). Hoe ik hierbij kwam heeft te maken met mijn vakgebied. Als ik ga opereren ligt het hart stil. Toen ik er verder over ging nadenken realiseerde ik mij dat het stil leggen van een orgaan een veel grotere impact heeft. Niet alleen voor de patiënt, maar ook voor de familieleden en mij als arts. Dus ik bedacht hoe kan ik een groter draagvlak creëren?

Het antwoord was dat ik een groep mensen om mij heen moet verzamelen die dat kunnen uitdragen. Hierdoor ontstond de stichting en de naam veranderde in Stilgezet. Dit ene woord omschrijft de hele cyclus vanuit ieders perspectief. Er draait iets, dat wordt stil gezet en gaat weer draaien.  Of het nu het hart is, of het leven van de patiënt zelf, of van zijn omgeving.

Sabine heeft de gave om een script te schrijven tot in de details, bijvoorbeeld als ik na de operatie naar de deur loop dat hangt mijn linkerschouder lager dan mijn rechter van vermoeidheid. Toen kwam er een offerte. Corona volgde, mijn stichting was te jong en ik had geen geld, waardoor dit stil kwam te liggen.

Als het leven stilstaat
Als het leven stilstaat

In Duitsland had ik een patiënt die opmerkte dat ik minder afstand tot hem had als gebruikelijk is in de medische wereld. Ik vertelde hem openlijk over mijn project waarop hij mij een naam gaf van een ghostwriter die mij ging helpen met het schrijven van een boek. Ik heb haar gebeld en na een half uur was het duidelijk, deze vrouw gaat met mij het boek schrijven. In vijf maanden was het boek in de Duitse taal klaar. We dienden het in bij een uitgever en in Maart dit jaar kwam het boek, “Wenn das Leben Still steht”, via allerlei kanalen, op de Duitse markt terecht. Drie maanden later op 15 juni heb ik de Nederlandse versie “Als het Leven stilstaat” gepresenteerd in de prachtige boekhandel de Dominicanen in Maastricht en op 28 juni verscheen de Engelse versie van het boek “When life comes to a standstill” op wereldwijd op de markt. Zo is het boek geboren.

De stichting heeft als doel om inzichtelijk en begrijpelijk te maken wat er met ons gebeurd als we in nood komen. Het boek is een handboek waarbij verschillende stadia van emotioneel en sociaal aspect van het proces inzichtelijk worden.

Zelf ben ik van mening dat ieder mens ooit in zijn leven in zo een crisis situatie terecht komt, of het nu een hart operatie is, of een ongeluk, kanker of wat dan ook, waarbij het leven even stil komt te staan. Vaak is het dat angst en onzekerheid voor het onbekende die de regie van de mens overneemt. Het boek biedt inzichten en vertrouwen in het proces. Daardoor kan je adjectief sneller komen om deze periode te doorstaan, door meer veerkracht te ontwikkelen, waardoor je sneller terug kunt keren naar een kwalitatief beter leven. Het is een eenrichtingsproces dat je brengt naar het nieuwe normaal waar niet alleen de betrokken persoon zelf, maar ook de omgeving profijt van heeft. Vaak wordt dit door de mensen die het boek hebben gelezen terug gegeven. Ze vonden steun en vertrouwen in het proces, wat voor hun tot voor het lezen van het boek onbekend of zelfs beangstigend terrein was.

Nu is het zo dat niet iedereen een lezer is, dus willen we verschillende kunstvormen aanspreken om het project vorm te geven, zoals de rock opera, toneelstuk en misschien wel een verfilming.
Mochten er mensen zijn die iets willen bijdragen aan het tot stand komen van deze kunstvormen dan mogen ze altijd contact met mij opnemen, waardoor we met dit project een groter publiek kunnen bedienen. Voor degene die het boek willen bestellen, dat is via onze homepage van de stichting; stilgezet.nl  en in alle boekenwinkels mogelijk. Misschien wel een waardevol cadeau voor de feestdagen voor iemand die in een crisis situatie zit.” Hiermee sloot Ehsan zijn verhaal af.

Ehsan ik ben erg onder de indruk van hoe jij je inzet om vanuit je expertise in omgang met mensen de vertaalslag maakt, welk gemis typerend is voor de periode waarin we leven.
Ik ben begonnen om je boek te lezen en moet zeggen het boek neemt je mee op reis, niet alleen in jouw wereld, maar ook in de wereld van persoonlijke ontwikkeling tijdens een crisisproces. Het laat zich makkelijk lezen en nodigt uit om, verder te lezen. Wat ik tot nu toe heb gelezen is heel herkenbaar in het proces waar ik zelf ook ooit doorheen ben gegaan. Kan me voorstellen dat het erg waardevol is voor mensen die nog in het onzekere zitten van hun proces.

Laten we hopen dat niet alleen in de medische wereld weer aandacht komt voor het menselijke aspect van het leven, maar ook op andere fronten in het leven, waarbij het hart wordt geopend voor de medemens. Veel succes met dit hartverwarmend project!

Ehsan is te bereiken per e-mail  elnatoury@gmail.com  of via de website van de stichting https://stilgezet.nl/


#personaldevelopment #career #future #experience #healthcare #quality #medical #nursing #students #doctors #empathy #education #motivation