Een vriendin van Vivian Linders, welke ik al eens eerder interviewde, wilde ook haar verhaal delen met ons. Zo werkt het kennelijk als je met wat leuks bezig bent, dan trek je vanzelf mensen naar je toe. Daar ze in Born woont en het vrij omslachtig is om er per openbaar vervoer te komen, stelde ze voor mij te komen halen en terug te brengen zodat ik foto’s kon maken van haar omgeving. Zo gezegd zo gedaan en afgelopen zaterdag nodigde ze me uit om een kop koffie te komen drinken bij haar thuis, om haar verhaal met ons te delen. Nadat de koffie was gemaakt en ingeschonken begon ze haar verhaal te vertellen.
“Muziek is eigenlijk mijn leven lang iets wat ik droom, adem en voor leef. Mijn jeugd verliep niet zoals bij de meeste klasgenoten. Ik was snel oververmoeid en had geen energie om de lessen goed te kunnen volgen. Dat was best frustrerend te meer daar men er geen oorzaak voor kon vinden. Soms was ik na twee lessen al gewoon op en trok ik krijtwit weg en kon naar ik huiswaarts gaan. Zelf wilde ik graag meekomen maar mijn lichaam werkte dat tegen.
Mijn omgeving reageerde met onbegrip, zo werd ik gezien als iemand die lui was
Pas op mijn 18 de levensjaar kwam ik in het Radbout ziekenhuis terecht waar men de oorzaak kon vinden. Ik had een uiterst zeldzame aandoening genaamd de ziekte van McArdle, een glycogeenstapelingsziekte (zo dat zijn een aantal punten met scrabble) het glycogeen stapelt zich op in de spieren omdat er een enzym ontbreekt die het glycogeen hoort af te breken Op negentiende kreeg ik pas mijn diagnose. Toch wel een lastige periode, want je voldoet niet aan de norm van andere. Als jonge meid was dit voor mij moeilijk te accepteren . Ik moest mijn eigen ritme gaan vinden en natuurlijk het accepteren van mijn ziekte. Ik heb wel een tijd vrijwilligerswerk gedaan, om toch iets terug te geven aan de maatschappij. Telkens weer liep ik tegen dezelfde muur op, waardoor ik mijn eigen frustraties alleen voeden en mijn acceptatieproces er niet bepaald op vooruit ging.
Gedurende mijn leven werd het mij steeds duidelijker welk pad ik op moest gaan. Ik ben ooit getrouwd geweest met een man die in de makelaarswereld zat en hij vroeg mij op een dag of ik eens wilde kijken welke hypotheken konden worden overgesloten om zo omzet te genereren in de vorm van provisies. Ik heb de kast opengemaakt, ik keek naar de dossiers, maar zonder ook maar een te hebben aangeraakt was het mij al duidelijk. Geen enkele, waarom zou ik meewerken aan iets waardoor andere mensen nog meer in de problemen zouden kunnen komen? Nee dat was voor mij moreel gezien zeker niet de weg.
Mijn huwelijk strandde op gegeven moment, in een periode dat het als maar slechter ging met mijn gezondheid. Achteraf was dat een indicatie dat het destijds geen goede keuze was.
Eenmaal gescheiden krabbelde ik weer langzaam iets op doordat de stress in mijn omgeving verminderde. Er gebeurde merkwaardige onverklaarbare dingen in mijn leven.
Weet nog goed dat ik op een dag naar Sittard was gegaan en een kaarsje had aangestoken in en kerk. Toen ik me omdraaide stond er een priester naast mij met de vraag of ik gezegend wilde worden. Ik stemde hiermee in en hij gaf mij een afbeelding van Jezus. Toen hij woorden sprak ‘mag de liefde van Jezus Christus het hart van deze mevrouw indalen’ barstte ik in tranen uit en raakte helemaal van slag. Nadien liep ik te dolen door Sittard en het pad van mijn leven ontvouwde zich vanzelf. Zo liep ik langs een tweedehands zaak en een stem in mijn hoofd zei ik moest daar naar binnen gaan en wat lag daar? Mijn droom gitaar in een mooi koffer. Mediteren deed ik al een tijd en ik had ooit een intentiebord gemaakt waar deze gitaar op stond. Het is of de wet van aantrekking daadwerkelijk werkt. Ik ging huiswaarts met mijn droomgitaar.
De piano een soort gelijk verhaal. Normaal kom je wel eens een piano tegen maar is het eigenlijk, brandhout, deze had alleen boven op iets waterschade opgelopen. Kwam hem tegen in een kringloop winkel in Maastricht. Mijn zoon was de eerste die er even op speelde en ik was meteen verliefd op het geluid. Dus gekocht en ik liet een pianostemmer komen en die zei de schade kun je verhelpen door te blijven behandelen met olie. Nadien kreeg ik een telefoon van de moeder van de dochter waar deze piano van was geweest. Ze studeerde aan het conservatorium, maar door een verhuizing was er geen plek meer voor. Eenmaal in mijn bezit ging ik achter de piano zitten en ik voelde een energie stromen, en ik voelde een entiteit van een man bij de piano, maar hoe of wat kon ik niet plaatsen.
Ik vroeg in gedachte aan de entiteit, die ik voelde, of hij mij kon vertellen hoe ik het moest bespelen en ik kreeg een boodschap door, “je hoeft het je alleen maar te herinneren”.
Nimmer van te voren had ik piano gespeeld dus ik maakte de vertaalslag tussen de noten van de gitaar naar de piano.
Mijn muziek ontstaat ook vaak spontaan. Kan me nog herinneren het begin van de Lockdown. Ik voelde me erg eenzaam en ineens voelde ik de aanwezigheid van een engel en ik schreef mijn nummer “Angel from Sirius” Sirius is volgens mij een ster maar het was zo een gevoel van pure liefde dat ik voelde en nadien heb ik gevraagd of hij zich kon laten zien. Mijn handen tekende deze engel en dit is het resultaat.
Mijn teksten gaan voornamelijk over het ziel-leven van de mens, waarvoor we op aarde zijn.
Ik zie twee soorten mensen, of de groep die hun leven leiden met een carrière, materialisme, status aan de ene kant, en mensen die zichzelf hebben gevonden en zich tot een authenticiteit hebben gevormd. Mijn liedjes gaan eigenlijk over het van vinden van jezelf en de hoop dat wat dat betreft deze corona tijd steeds tot het besef komen dat dit eigenlijk de essentie van het leven is waar het om draait. Zelf heb ik het mogen ervaren dat als ik het verkeerde pad bewandel, dat dan mijn klachten toenemen. Tuurlijk heb ik er nog steeds last van maar door gezond eten, in combinatie doen wat ik leuk vind binnen de grenzen van mijn lichaam merk ik wel dat ik er veel beter mee kan omgaan. Dit is voor mij mijn bijdrage aan de samenleving om mensen middels muziek, die veelal Keltisch is, te laten kennis maken met een andere vorm van leven.”
Hiermee sloot ze haar verhaal af en speelde zowel op de piano als op haar gitaar in combinatie met haar stem. Toen ze begon te zingen was ik erg verbaasd over de hoge tonen die ze kon behalen met haar stem, die heel wat tonen van haar stem terwijl ze praat, verwijderd waren. Nadien vertelde ze dat ze soms wel drie octaven kan behalen met haar stem als ze goed in vorm is. Dit ontroerde mij.
Op 29 augustus aanstaande speelt Bertien in het Leopoldskerkje te Meerssen alwaar ze op het zowel op het kerkorgel als haar gitaar in combinatie met stem een concert geeft.
Het zal een combinatie zijn van eigen nummers maar ook bekende liedjes in een nieuw jasje gestoken door haar. Wil je komen luisteren? Mail dan naar bertienvanoppen@gmail.com. De entree bedraagt 15 Euro inclusief koffie en thee. Aanvang 19:30 uur. https://bertienartworks.com/
Bertien super dat je je les in je leven heb geleerd, en vertrouw erop dat ook naar jou mensen toekomen die je weten te waarderen, voor datgene wat je te bieden hebt in het leven. Heb vertrouwen dat ook dat goed komt, zo werkt het bij mij ook. Je kwam naar mij toen naar aanleiding van Vivian. Wat ik voor je kan doen is mensen zeker aan te bevelen naar je te komen luisteren. En zo geven we het stokje vanuit onvoorwaardelijke liefde naar je medemens door. Tot de 29 ste!