Vanochtend had ik een afspraak met Jidske van de Klundert bij mij thuis.
Terwijl ik druk bezig was met mijn vorige ont-moeting te omschrijven vergat ik totaal de tijd. Mijn telefoon stond nog op stil waardoor ik diverse oproepen van Jidske niet had gehoord. Op gegeven moment dacht ik waar blijft ze en terwijl ik mijn facebook opende om haar een bericht te sturen zag ik dat ze er maar liefst een dik kwartier al stond. Jidske popelde dan ook om met het interview van start te gaan.
“Wat ooit begon als moeite hebben met schrijven en verwerken van emoties, monde uit in vier gedichtenbundels
Vanaf mijn 15e, heb ik mijzelf naast mijn studie meer toegelegd op het schrijven van gedichten en korte teksten. In mijn begin jaren schreef ik kleine, persoonlijke gedichten.
In 2009 viel het mijn omgeving dan ook op dat ik mooie foto’s maakte en bijzondere gedichten schreef die hun wisten te raken en ging deze twee creatieve uitingen combineren.
Schrijven c.q dichten is voor mij spelen met taal, waarbij de energie gaat stromen , wanneer ik de pen ter hand neem. In mijn geval is schrijven het denken, het voelen en het zijn van mijzelf. De uitdaging voor mij is om de letters te laten dansen, zingen en springen en hierdoor prachtige gebeurtenissen te verwoorden, die mijn omgeving weten te inspireren en te raken.
Als gevolg van mijn ontwikkelde talent
volgde het geven van voordrachten in o.a.
het Werkhuis in Maastricht waarvan 2 gedichten gebruikt werden om het interieur
van het Werkhuis te verfraaien.
Vervolgens gaf ik tijdens het Bellydance
festival mijn gecreëerde teksten meer expressie door een danseres mijn gedicht
te versterken.
Maar ook in de Botanische tuin in Kerkrade en in de Poëziebus in Maastricht heb ik gedichten voorgelezen.
Taal is een krachtig middel, Poëzie een mooie kunstvorm en een goed verbindingsmiddel tussen mensen. Hiermee ga ik graag aan de slag. Waarbij ik op het ritme van mijn hart, spreuken en gedichten laat horen, vrij van ratio, puur gevoel. Veel van mijn gedichten bieden herkenning en schenken vreugde en troost, niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de medemens.
In 2009 werd door mijn omgeving opgemerkt dat ik bijzondere gedichten schreef.
Nadien werden gedichten van mij gepubliceerd in zes verschillende bladen en kreeg podium tijdens radio uitzendingen.
Om mijn talenten verder te ontwikkelen
ging ik in groepsverband Poëziemiddagen volgen met een bepaald thema als
onderwerp van inspiratie. Hierdoor vormen de gedichten meer en meer Poëzie.
Vanaf die tijd ontstond bij mij de
behoefte om mijn gedichten te bundelen en te delen met een groter publiek.
Ik heb een heel schrijfproces doorgemaakt en ben hier erg in gegroeid.
Waar ik in de beginperiode voornamelijk over gedachtes en mensen schreef, verruim ik nu mijn kaders door ook over de omgeving te schrijven waarbij de natuur een geweldig mooie inspiratiebron voor mij is. Niet alleen mijn expertise als schrijfster groeit, maar ook mijn publiek wordt steeds groter.
1e boek. 2011 Eiland ‘nooitgedacht’
2e boek. 2015 Waardevol
3e boek. 2018 Onbevangen geluk mijn vrijheid
4e boek. 2020. Spiegel der natuur
Het verwoorden van het dagelijkse leven geeft inspiratie genoeg, hoop dit te kunnen voortzetten en wie weet ooit…….
Is Jidske ook een begrip in de literaire wereld!” sloot Jidske met een glimlach dit verhaal af.